* نسیمِ منزلِ لیلی *

* نسیمِ منزلِ لیلی *

لیلی ام


یک عبد
یک همسر
و یک مادر


می نویسم برای خودم و لیلی ها...




.

در طی این چند سال خانه داری، هیچ وقت، خانه تکانی جدی و سنگین نداشتم، به این دلیل که خانه ام نیازی به تکاندن و تمییزکاری حسابی نداشته. نه اینکه تصور کنید از آن کدبانوهایی هستم که همیشه خانه شان از تمیزی برق می زند، اتفاقا برعکس، با وجود دخترکم، ظاهر خانه، اکثرا به هم ریخته و پر از اسباب بازی ست اما در عین حال خانه ایست که نیازی به خانه تکانی، به آن معنی که این روزها در بیشتر خانه ها جاریست، ندارد.

بی شک قابل تصور است که چه حس خوب و سبکی ست!

و حتما دوست دارید رموز موفقیتم را بدانید.  :)

 

 

خیلی ساده است رفقا، در تمام این سالها تلاش کردم با موجی که راه انداخته اند و اکثر زنان را به لطایف الحیل، سوارش کرده اند پیش نروم. اولین قدمش خرید جهیزیه بود. ساده خریدم، خیلی ساده. وسایل لوکس و صرفا تزیینی و اضافه نخریدم و البته که خیلی سخت بود! باید با نگاه های سنگین و معنادار خیلی ها مقابله می کردم، همچنین با قلقلک ها ته دلم که بدش نمی آمد از زرق و برق! حالا خانه ای نسبتا خلوت دارم. لازم نیست مدت زمانی طولانی را به گردگیری و جابه جا کردن و چیدن وسایلی بپردازم که یا فقط برای تزیین اند و یا سالی یک بار مورد استفاده قرار می گیرند.

اهل تنوع دادن های مکرر و افراطی نیستم. لباس تکراری را اگر هنوز خوب و زیبا باشد، بی هیچ ابایی می پوشم. مثلا یکی دو دست مانتو شلوار و کیف را مدتی استفاده می کنم، بعد دور می اندازمشان و یکی دو سری جدید می خرم. این باعث شده بر خلاف اکثر زنان، انبوهی از مانتو و کیف و لباس نداشته باشم. کشوهایم و چوب لباسم، خلوت و منظم اند همیشه. ضمن اینکه اصلا تابع مد نیستم. هر مدل و رنگی که خودم دوست داشته باشم و با معیارهای عقلی و اعتقادی ام بخواند، می خرم و می پوشم.

هرچیزی در بازار دیدم، صرف اینکه خوشم آمده یا قشنگ است یا ارزان است و حراج شده، نمی خرم. فقط و فقط آنچه لازم است. همیشه وسایل و مواد غذایی مورد نیاز را لیست می کنم و در فروشگاه فقط به سراغ همان ها می روم وگرنه با این بسته بندی های شکیل و اجناس فراوان و زیبا، آدم دلش می خواد همه چیز را کول کند ببرد خانه اش! برای همین از آن مدل کمدها و چمدان هایی که پر است از وسایل و لباس هایی که قرار است در آینده به کار آیند در خانه ام نیست.

هرچند وقت یک بار، یک جای خانه را حسابی تمیز می کنم. یک جای کوچک. مثلا یک هفته سینک ظرفشویی و کابینت زیرش را، یک هفته یکی از کمدها را، هفته بعد جاکفشی را و همین طور تا آخر. در تمام این تمیزکاری های هفتگی تا جایی که ممکن است وسایل اضافه را جدا می کنم. اگر به دردبخور باشد ولی ما از آن استفاده نمی کنیم، به کسی می دهم که به کارش بیاید، اگر به درد بخور نباشد هم که روانه سطل زباله می شود. ایده این مدل تمیز کاری ها را بیشتر از  لینک «لذت کمتر داشتن» که در پیوندهایم هست، گرفته ام، به علاوه یکی از مطالب قدیمی وبلاگ «تو فقط لیلی باش».

 

خلاصه که رفقا، حس می کنم در سال های اخیر، مصرف گرایی، تجملات، مدپرستی، رقابت های نابه جا، جهیزیه های سنگین و ... بیش از همه، کمر زنان ما را شکسته است. گرفتار شده ایم. خسته تر و مضطرب تر از همیشه ایم.

ان شالله در کنار خانه تکانی، دل و ذهن مان را هم بتکانیم و سبک بار شویم ...

 


لیلی بانو

نظرات  (۹)

خیلی ممنون از متن خوبت:)

پاسخ:
قربونت دلاجون.
۲۱ اسفند ۹۵ ، ۱۵:۲۰ خانم الفــــ
احسنت...چقدر عالی.امیدوارم من هم یاد بگیرم از شما
پاسخ:
ممنون.
ان شالله خیلی بهتر از من عمل کنی.
برای متن نظری ندارم چون تو خونه پدری ام



فقط جمله آخر لایک :)
پاسخ:
ممنون از حضورت.
۲۱ اسفند ۹۵ ، ۱۹:۰۳ صحبتِ جانانه
احسنت
عاالی بود روش شما
سعی می کنم به کار ببندم
منم برای جهیزیه همین کارو کردم...
حونه خلوت و ساده و در عین حال خوشگل به معیار خودم نه باب میل مد و نجملات روز
پاسخ:
ممنون.
نظر لطف شماست.
۲۲ اسفند ۹۵ ، ۰۵:۴۵ دخترِ روستا
آفرین...
خو همین کارا رو کردی که بهت میگن لیلی دیگه
در ضمن اون پیوندهات رو هم یه خونه تکونی کن شاید یه چیزی جا مونده(آیکون چشمک)
پاسخ:
ممنون.
نظر لطف شماست.
هنوز کو تا لیلی شدن....

از اونجایی که اهل شلوغی نیستم خوشم نمیاد صفحه وبلاگ شلوغ بشه. دوستای عزیزم مثل شما که توی بیان هستید رو دنبال می کنم اما چند نفری که توی بلاگفا یا میهن بلاگ هستن رو برای گم نکردن آدرسشون، به اجبار، توی پیوندها قرار دادم.
چه خوب که "اهل تنوع دادن های مکرر و افراطی نیستید"..
منم خیلی دارم تلاش می کنم که از خرید های غیر ضروری دست بکشم!
ولی خب یهو گاهی باز جوگیر میشم  و.... :))
پاسخ:
منم اهلش بودم ولی مبارزه کردم
البته الانم گاهی از دستم در میره!
به قول شما جوگیر میشم :)
سلام خواهر مهربونم
خوش به حالتون... 
جهیزیه سبک خیلی خوبه... ولی وقتی اطرافیانت جهاز آنچنانی میبرن و مراسم جهاز دیدن برگزار میکنن و از الان نقشه میکشن که واسه چیدن و دیدن جهاز تو بیان، اون موقع باید چیکار کرد واقعا 
وقتی پدرت یه کارمند بازنشسته باشه که از پس جهاز 50 میلیونی برنمیاد.. 
واقعا خسته ام از این رسم رسوم غلط... 
چقدر خوبه که شما مبارزه کردید 
التماس دعا 

پاسخ:
سلام مهدیه جون
بله واقعا سخته اما شدنیه.
به خدا توکل کن و مبارزه کن با رسوم غلط.
هم خودت به آرامش میرسی و هم خانواده ات اذیت نمیشن.

ان شالله عاقبتت بخیر بشه.
۲۴ اسفند ۹۵ ، ۱۵:۰۰ دخترِ روستا
قانع همی گشته بیدیم(با فارسی کهن به همراه لهجه برره ای خوانده شود)
پاسخ:
:))
چقدر خوب...

پاسخ:
:)

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی